بگذر و رد شو

انتظار قلم از من زیاد شده است. به راحتی روی کاغذ نمي لغزد. نمی دانم چرا. اما ترانه سرودن برایم مشکل شده است . مشکل را نمی دانم از کجاست. اما می دانم هنوز هم می نویسم. هنوز هم می توانم با ترانه عشق بازی کنم.

                بــِگذر و رد شو

وقتي تنها مثل ِ كوهم ، وقتي محكوم به جنونم

وقتي معصوم مثل خاكم ، وقتي بادِ  بي نشونم

وقتي به بلندي كوه ، غم ميشينه روي شونم

تو نبــين ، بــِگذر و رد شو، جاي من شكل ِ اَبد شو

اگه سرخ ُ داغ ِ داغم ، يه كوير ِ بي  حُبابــَم

اگه چشم به راه ِ بارون ، توي كابوس ، توي خوابـَم

اگه در خودم نشستم ، در تـــَوهُم ِ  سرابــَم

تو  نشين ، بــِگذر و رد شو ، خوش ترين قصه ي بد شو

هم نواي عمق ِ دريا ، اگه مي رسم به ديروز

بين ِ دلدادگي و مرگ ، اگه تن سياهــَم امروز

واسه مرگ موج و مهتاب ، اگه افسُرده و دل سوز

تو برو ، بــِگذر و رد شو ، تو سِخاوت ُ بلد شو

توي تصوير از يه رويا ، اگه جايي واسه من نيست

اگه از پاييز بي تو ، فرصت ِ رها شدن نيست

واسه پروانه تو اين شب ، وقتي شمع  ِ سوختن نيست

تو نباش ، از اينجا رد شو ، از يه شاخه يه سبد شو

بــِگذر از هرچي كه ديدي ، همدم ِ بغض ِ زمينم

وقتي رَد شدي ُ رفتي ، تو بدون كه من همينم:

من نه استوارِ كوهم، نه زلال ِ آب ِ دريا

نه شريف مثل ِ كويرم ، نه شيرنم مثل ِ رويا

من همينم ، من همينجام ، منتظر به آخر ِ راه

آخر راه جدايي ، اول ِ ويراني ، از  آه

۲۵ /آبان/ ۸۷

آريا فتاحي

** بخوانید از من : مطلبی با عنوان " ایرج جنتی عطایی و کلاس بندی آثار" در ماهنامه خاکستری:

http://www.khaakestari.com